Przejdź do zawartości

Progress (stacja antarktyczna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Progress
Прогресс
Progress Station
Ilustracja
Stacja Progress w lecie 2007.
Przynależność państwowa

 Rosja

Data założenia

1988

Liczba personelu

zimą: 20
max: 77[1]

Wysokość

15[1] m n.p.m.

UN/LOCODE

AQ-PRO

Położenie na mapie Antarktyki
Mapa konturowa Antarktyki, po prawej znajduje się punkt z opisem „Progress”
Ziemia69°22′41″S 76°23′16″E/-69,378117 76,387800

Progress (ros. Прогресс) – całoroczna stacja polarna należąca do Rosji (wcześniej radziecka), zlokalizowana nad Zatoką Prydza na Antarktydzie Wschodniej.

Położenie i warunki

[edytuj | edytuj kod]

Budynki stacji znajdują się pomiędzy wzgórzami oazy antarktycznej Larsemann Hills, położonej na Wybrzeżu Ingrid Christensen. Jest to wolny od lodu obszar wybrzeża kontynentu, który tworzą grzbiety skalne, głębokie fiordy i liczne wyspy. W oazie tej znajdują się jeszcze dwie inne stacje badawcze, całoroczna chińska Zhongshan i letnia rumuńsko-australijska Law-Racoviță.

Klimat na stacji jest względnie łagodny, dzięki wpływowi ukształtowania terenu. Średnia roczna temperatura to –9,8 °C; rekordowe wartości temperatur zanotowano w grudniu 1989 roku (+9,3 °C) i kwietniu 1998 (–38 °C). Wiatr wieje najczęściej ze wschodu, z prędkością 6,7 m/s; nocą jest silniejszy, przekracza 10 m/s, a przez 50 dni w roku jest szybszy niż 15 m/s. Przez 60 dni w roku mają miejsce śnieżyce. Noc polarna trwa od 28 maja do 16 lipca; słońce nie zachodzi w okresie od 21 listopada do 22 stycznia.

W lecie zatoka jest generalnie wolna od lodu (oprócz fiordów). Dostęp do stacji drogą morską utrudnia odrywanie się dużych gór lodowych od lodowca Dålk położonego na wschód od oazy.

Historia i działalność

[edytuj | edytuj kod]

Stacja Progress została otwarta 1 kwietnia 1988 r., a 26 lutego 1989 roku przeniesiono ją do nowej lokalizacji, w której działa do dziś. W roku 2000 działalność została zawieszona na trzy lata. Prace w stacji obejmują badania z dziedziny geomagnetyzmu, oceanografii strefy przybrzeżnej, hydrografii i meteorologii[2].

W odległości 5,8 km od stacji znajduje się lądowisko zapewniające połączenie lotnicze stacji Progress z inną rosyjską stacją Mirnyj. Warunki pogodowe na lądowisku są odmienne niż na stacji, bardziej sprzyjające operacjom lotniczym.

Pod koniec 2008 r. wybuchł pożar w budowanym nowym budynku stacji, w wyniku którego stracono budynek i sprzęt badawczy[2]. W 2013 roku oddano do użytku dwa nowe budynki, wyposażone m.in. w szpital, salę gimnastyczną i piekarnię, zwiększając dostępną przestrzeń i znacznie podnosząc komfort personelu stacji[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Main Antarctic Facilities operated by National Antarctic Programs in the Antarctic Treaty Area (South of 60° latitude South). Council of Managers of National Antarctic Programs, 2013-05-15. [dostęp 2014-08-21]. (ang.).
  2. a b Fire accident at Progress, the Russian antarctic station. Himalayan Adventurer, 2008-10-11. [dostęp 2014-08-22].
  3. Ольга Стефанова: Новый зимовочный комплекс в Антарктиде: „курорт” среди вечной мерзлоты. Вести, 2013-03-07. [dostęp 2014-08-22]. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Станция Прогресс. Федеральная Целевая Программа “Мировой Океан” – Подпрограмма “Изучение и исследование Антарктики”. [dostęp 2016-08-18]. (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]